Patikli Penguen'in Hikayesi: Şubat 2012

13 Şubat 2012

Fıstık Gibi Gaziantep Gezisi

22:58 |

25 yaşıma giriyorum amanın... Yaşlanıyorum eyvahlar olsun... Pörsüyorum tanrım... Ah gençliğim elden gidiyor dostlar... Tiratlarından sonra yaptığım listeyi nasıl tamamlayacağım diye kaytarma yolundayken 3 şehir gez maddesine başlangıç yapmam için bir fırsat çıktı karşıma; Gaziantep yolculuğu...

Toplum Gönüllüleri Vakfı'nın 2-5 Şubat'ta Gaziantep'de gerçekleştirdiği 19. Gençlik Konseyi'ne Benay ile "Kadın Olunmaz Kadın Doğulur?" adlı atölye ile katıldık. Toplumsal cinsiyet tanımından yola çıkarak kadına yapılan ayrımcılığı konuştuğumuz kadın haklarına dikkat çeken atölyemizi konsey ekibinin başarılı(!) desteği ile gerçekleştirdikten sonra kendimizi Gaziantep'in bilmediğimiz sokaklarına attık.

Kendimize Antep'i tam bilmeyen ama uzun zamandır da oranın yerlisi olmuş, kahrımızı çok iyi çekebilecek bir de rehber bulduk. 18. Gençlik Konseyinden (Konsey konsey geziyorum gibi oldu) tanıdığıma çok mutlu olduğum İbrahim'in eşliğinde üniversiteden ayrılıp çarşıya doğru yol aldık. Ve ilk işimiz şehri mutfağından tanımak oldu. Burada aklınıza gelebilecek her şeyde fıstık var. Karadenizlilerin hamsi merakı gibi bir şey anlayacağınız. Bir tek çorbaya bulaşmış değiller. Onu da yapsınlar diyerek fıstıklı katmerle ve tabi ki baklavasıyla fıstığa fazla girmeden rotayı diğer yemeklere çevirdik. Asla tadını unutamayacağım yoğurtlu yuvalaması, ali nazik kebabı ile evlere götürülmek üzere alınan baharatlar ve fıstıklarla son buldu mutfak turumuz.

Bir sürü bedestene sahip Antep'in en çok aklımda kalan çarşısı elbette ki Bakırcılar Çarşısıydı. Bakırla yapılan onca el işi şeyin yanında bir de sedef ve gümüş işlemeli olanları görünce yarabbim neden param yok dedim. İş hayatına adım atınca ilk işim buraya geri dönmek diye de kendime söz verdim. Çarşı içinden geçerek içinde Kahramanlık Müzesini barındıran Gaziantep Kalesine çıktık. Tadilatta olduğu için şehri kaleden göremedik ama müze sayesinde Gaziantep'in tarihi hakkında aydınlatıcı bir bilgi almış olduk. Bu sayede yerine suni çim yapılan tramvayının yolu üzerindeki çocuk heykelinin de Şehit Kamil olduğunu öğrenerek rahatlamış oldum. Yalnız hala neden o tramvay yolunda yeşil halı var çözemedim, içimde ukdedir.

Eski Antep evlerinin kafe olduğu uzun bir sokakta rastgele bir yere oturup melengiç kahvemizi de içtik. Bu mola umduğumuzdan uzun sürdü. Gaziantep'e gidenler fark edecektir ki avm'ler dışında çoğu yerde kredi kartı geçerli değil. Neden geçmiyor ya diye çok sorgulamıştık ki yanıtımızı bu kafede aldık. 7,5 TL tutan hesabı kredi kartından 75 TL olarak çektiler. İşin daha komik tarafı bey amcamın 7,5 öyle yazılmıyor mu diye de sormasıydı. Hatanın düzeltilmesi için post makinasının kullanım kılavuzu bile çıkartıldı. Bu ufak maceradan sonra rotayı çok merak ettiğimiz Zeugma Mozaik Müzesine çevirdik.

Bilecik Baraj Gölü kıyısında bulunan Zeugma Antik Kenti'nde yapılan kazılarda kurtarılan mozaiklerin sergilendiği müze görülmeye değerdi. Dökme demirden yapılmış ve orijinalliğini koruyan Mars Heykeli -ki ben müze girişindeki tanıtım videosunu izleyince kocaman bir şey beklemiştim ama ufacık çıktı- ve herkesin bildiği simgeleşen Çingene Kızı Mozaiği müzenin nadide eserlerindendi. Hareket ettikçe sizi gözleriyle takip ettiği izlenimini veren Çingene Kızı Mozaiği labirent gibi bir yolla gidip görebileceğiniz karanlık bir odada ayrı sergileniyor. Açıkçası ben onun sahte olduğunu ve gerçeğinin daha iyi bir yerde saklandığını düşünüyorum ama belki de gerçekten gerçektir (Nasıl bir cümle oldu yahu bu). Müzenin en güzel tarafı her katta mozaiklerle ilgili oyunların oynanabileceği tablet masalarının olmasıydı. Biz üç deli en çok onlarda vakit ayırdık.

İlk gezi gününü böyle tamamlarken dönüş yolunda ipek yolu üzerine temsilen konulan develeri örnek alarak fotoğraf da çektirip tren yolu üzerinden geri döndük. Ertesi gün dünyanın 3. büyük Hayvanat Bahçesini ziyaret etmekle başladık. Hayvanat bahçesine gittiğini öğrendiğimiz ilk minibüse binip yola çıktık. Yolda devamlı durdurulan minibüse hayvanat bahçesinin kapısından geçer lafını duyduktan sonra binmeyen yolcuları görünce biraz işkillenmiştik ama bizi bekleyen sürprizin farkında değildik.Kapıda inince olayı anladık. Dış kapı ile iç kapı arasında 1.5 km vardı ve bu mesafeye rağmen bir servis konulmamıştı. Hayvanat bahçesi aşırı büyüktü ve hayvan çeşitliliği açısından da güzeldi. Her ne kadar hayvanların kapatılmış olması fikri üzse de belki de bir daha hiç bir yer göremeyeceğim hayvanları da gördüm bu sayede. Yalnız bir sürü lama olmasına rağmen bir penguenin olmaması resmen ayrımcılık arkadaş! Kış olması sebebiyle göremediğim aslana değil en çok hayvanat bahçesinde bulunduğu söylenmeyen deniz ayısıyla aynı kafese konmuş korkak tavuklara üzüldüm. Bir de yılan kafeslerini boş bırakmayın derim buradan yetkililere. Kaçtıklarını düşündüğümüz için ödümüz patladı.

Hayvanat bahçesinden sonra taksiyle merkeze inip masal kahramanlarını barındıran Masal Parkında gezerek ufak bir yemek molasından sonra Uzay Parkına uğrayıp gezegenleri görecektik ama saati bize uymuyordu. Biz de onun yerine kış olması sebebiyle fazla tat alamadığımız Botanik Bahçesini gezdik. Japon bahçesinin masaj olayı, Osmanlı bahçesinin lale çeşitliliği güzel olsa da kış olması sebebiyle sadece dal görmemize sebep oldu. Nisan ayında açıldığından gezemediğimiz Harikalar Diyarı var bir de. Kesinlikle yazın gidilip o korku tüneline binilmeli diyorum.

Yazın gezmeye daha münasip olan Gaziantep'te daha gidemediğim bir sürü şey daha var. Kim bilir bir gün yine yolum oralara düşer ve tam anlamıyla gezebilirim. O zamana dek kendine iyi bak Gaziantep. Sayende hem güzel arkadaşlar edindim hem de listem için heyecanlandım.

Etiketler: 25 yaş, Çingene Kızı, Gaziantep, Gaziantep Kalesi, gezi, Hayvanat Bahçesi, Kahramanlar Müzesi, madde, Mars Heykeli, Zeugma Müzesi |

2 yorum