15 Ekim 2010
Filmekimi'10 Ardından
04:04
Saat hızla ilerliyor gecenin içine doğru ve ben açtım müziğimi, 45'liklerden esintilerinden, keyif yapıyorum. İçimde 'yatmam lazım' kaygısı olmadan keyifimi sürüp demlenmeyi özlemişim. Odamı özlemişim, tembellik yapmayı özlemişim. Dolu dolu geçen bir haftanın sonunda güzel bir tembellik iyi gelir hem. Ne garip bir haftaydı...
Bu hafta (8-14 Ekim) Filmekimi haftasıydı. 2 Ekimde biletleri almak için sırada olucağımı söylemiştim zaten daha önce. Atlas Sinemasında 'Aah bilet kalmadı! Vaah bilet kalmadı!' telaşını yaşayarak sinirleriminin gerginlik katsayısını ölçtürdüm önlerden falan da olsa istediğim tüm filmlere aldım biletlerimi. Ve ilk günden son güne kadar da o salon senin bu salon benim film aralarında koşturdum durdum. İçim biraz buruk bitirdim haftamı çünkü filmlerin çoğundan beklediğim hazzı alamadım. Belki bu aralar üzerimde olan huysuzluğumdan öyle oldu belki de harbiden hayal kırıklığıydı bu sefer festival, tam olarak bilemiyorum. Giden diğer insanlara da sormalı bir de.
10 filmlik seçkimden bahsetmek isterim kısa kısa;
İnsanlar Ve Tanrılar: 8 Fransız kesiş , Müslüman köylülülerle yan yana huzur içinde yaşamlarını sürdürürken ülke biranda karışır. Gelişen olaylar ve köktencilerin tutumu kesişleri seçim yapmaya zorlar. Gitmek mi, kalmak mı? Empati kurmak... Özellikle de din gibi bir çok insan için tabu olan bir konuda karşındakini anlamaya çalışmak, farklı dinler arasında ortak köprüler keşfetmek; bunları yansıtan bir filmdi. Kalmak ya da gitmek? Bu zor seçimi yaparken şarap ve ekmekle son yemeğin yansıtılması aklımda kalan güzel bir detaydı. Amacın uğruna kendinden geçer misin ? Zor bir soru ve zor bir seçim ama film bunu güzel bir şekilde yansıtmış zevk alarak izledim.
Şeytanı Gördüm: Zevk için öldüren bir psikopatla bir gizli ajanın arasındaki kedi fare oyununu anlatan bir intikam filmi. Mideniz kaldırabiliyorsa izleyeceğiniz bir film çünkü bu koreliler 'psikopat'lığın tanımını iyi biliyor. Bol kanlı sahneler ve keyif veren kovalamaca filmi izlenelisi yapıyor. Ama hala düşünüyorum o polisler neden öyle saçma kararlar alıyordu? Ve en önemli sorum bir tek benim kanım mı pıhtılaşıyor? Bu bir kaç garip detayın dışında sevilip izlenebilesi bir filmdi.
Mutluyum, Devam Et: Altı NewYorklunun aşk, arkadaşlık ve büyümek ile ilgili hikayesi. Metroda ailesini kaybeden bir çocuğu evine getiren Sam, çocukla zor da olsa samimi olmayı başarır. Yazarlıkta zorlanan Sam'in hayatında fazla arkadaşı da yoktur: Kimseye bağlanamayan Annie, Los Angeles'a taşınmaya karar veren Charlie ile Mary ve bir kabarede şarkı söyleyen Mississippi, tek yakınlarıdır... How I Met Your Mother dizisinden tanıdığımız Ted, Jashor Radnor, bu filmin hem senaristi hem de yönetmeni ve başrol oyuncusu. Başarılı bir işe imza atmış. Her ne kadar Sam karakteri Ted ile çok benzeşse de arkadaşlık hikayesi olarak başarılı bir film. Özellikle Annie'nin aradığı eşi bulurken gözlerini kapatıp onun yüreğini çekici bulduğunu anlattığı sahneyi sevdim. Romantik komedileri sevenler için güzel bir film.
Ateşli Oda:Yılın en kısa gecesinde, Roma'da bir otel odası... İki kadın, ruhlarına işleyecek bir deneyim yaşayacak. Bu erotik gecenin sonunda, sabaha karşı, bu iki kadın ayrılacak ve ülkelerine dönecekler. Baş başa geçirdikleri 12 saat boyunca hayatlarını birbirlerine anlatacak bu iki kadın; kayıp zamanın sürprizleriyle, dört duvar arasında... Ve böylece yeniden özgürlüklerine kavuşacaklar. Filmde fiziksel yaklaşımın dışında ruhsal bir bileşmeyi yoluna sokabilecekler mi onu göstermeye çalışırken mutlu bir akşamın bitiminde mutlu ayrılınabilinir miymiş bunu göstermeye çalışmakta. Tarihi dokuyu olayla bağdaştırmak güzel bir gözlem olurken bence film epey sıkıcıydı. Fiziksel ve ruhsal birlikteliğin peş peşe aynı periyotlar çevresinde gelmesi, devamlı aynı vurguların yapılması sıkıcı olsada Max karakteri filme neşe kattı.
Aşka Fırsat Ver: Bu filme gidemedim. Ama film hakkından bilgiyi buradan alabilirsiniz.
Bu hafta (8-14 Ekim) Filmekimi haftasıydı. 2 Ekimde biletleri almak için sırada olucağımı söylemiştim zaten daha önce. Atlas Sinemasında 'Aah bilet kalmadı! Vaah bilet kalmadı!' telaşını yaşayarak sinirleriminin gerginlik katsayısını ölçtürdüm önlerden falan da olsa istediğim tüm filmlere aldım biletlerimi. Ve ilk günden son güne kadar da o salon senin bu salon benim film aralarında koşturdum durdum. İçim biraz buruk bitirdim haftamı çünkü filmlerin çoğundan beklediğim hazzı alamadım. Belki bu aralar üzerimde olan huysuzluğumdan öyle oldu belki de harbiden hayal kırıklığıydı bu sefer festival, tam olarak bilemiyorum. Giden diğer insanlara da sormalı bir de.
10 filmlik seçkimden bahsetmek isterim kısa kısa;
Anneme Dokunma: Ultra düşük bütçeli bir yapım. Hayatı boyunca hep kaybeden olan John bir partide seksi Molly'yle tanışır. Güzel bir ilişkiye adım atacaklardır ama Molly'nin oğlu Cyrus savaşmadan teslim olmayı kabul etmez. Tatlı bir mücadele filmi. Yer yer güldüren film fazla zoom yüzünden göz yorsa da düşük bütçesine göre iyi iş çıkardı diyebiliriz. Göz atılabilecek filmler arasında.
Mezara Kadar: Bir Amerikan halk masalının kahramanı olan Felix "Bush"un gerçek yaşam öyküsünden esinlenilmiş. Ormanda tek başına, herkesten uzakta yaşayan Felix'ten tüm halk korkmaktadır. Onlara göre o gözü dönmüş bir katilden başkası değildir. Bir gün Felix kasabaya iner ve kendine cenaze partisi vermek istediğini söyler. Asıl sebebi bulmakta cenaze levazımatçıları Frank ve Buddy'ye kalır. Filmin sonuna kadar huysuz ve komik Felix'in hikayesini öğrenmeye çalışırken tempo hiç düşmüyor. Bill Murray ve Robert Duvall 'in oyunculuğu izlemeye değer. Festivalin en iyi filmlerinden biriydi benim için.
Gümmm: 19 yaşındaki Smith, doğumgünü yaklaşırken garip rüyasının kayıp parçalarını gerçek yaşamından birleştirmeye çalışır. Bir gece partide otlu kurabiye yemesiyle işler daha da sarpa sarar. Kızıl saçlı bir güzelin öldürülmesine ve dünyanın sonunu getirecek bir komploya tanık olur. 2010 Cannes Eşcinsel Palmiye ödülünü almıştır. Tanıtımına aldandığım filmlerden biri oldu diyebilirim. Komik(!) efektleri, izlerken kendini sihirli dünyalar masalları gibi saçma yerlerde görebileceğimiz karakterleriyle (Bknz: suyla eriyen cadı) nereye bağlanabilir ki bu film diyebileceğiniz absürd bir yapım. Paintte dünya nasıl patlatılır merak ediyorsanız izleyin derim yoksa ödül almış diye izlenecek bir film değil. Çünkü zira bence içinde 'eşcinsel'liğe dair bile iyi bir alt metin yoktu.
Benim Güzel Oğlum, Ne Yaptın Sen? : Brad antika bir kılıçla annesini öldürdükten sonra 2 kişiyi rehin alır. Dedektif, Bradın nişanlısı ve arkadaşıyla olayı çözmeye çalışır. Bu filmin yapımcılığını David Lynch üstlenmişti ve sanırsam ilgimi de bu çekti. Ve filmin tanıtımı için kullanılan "kan ve testerenin görülmediği ama acayip bir korku filmi" cümlesi. Ama unutmamam gereken bir şey varmış ki; reklamlar aldatıcıdır. Rehinelerin 2 flamingo olması gibi güzel gülümsetici detaylarının dışında annesini öldürme sebebini yunan mitolojisine bağlaması güzeldi ama filmi kurtarmaya yetmedi. Belki beklentilerimin yüksek olması bana bu izlenimi veriyor olabilir ama daha iyi bir film bekliyordum içeriğe bakarak.
.
Carlos: İlich Ramirez Sanchez ya da bilinen adıyla Çakal Carlos... Soğuk savaş günlerinin meşum teröristi, Filistin Halk Kurtuluş Cephesi'nden Japon Kızıl Ordu Fraksiyonu'na 1970'lerle 80'lerin uluslararası terörizm ağının merkezi... Cannes Film Festivali'nde dünya prömiyeri yapılan film, kendi deliliğinin peşi sıra giden uluslararası bir gerillanın öyküsünü anlatıyor. Venezüella'da bir eylemciyken Sudan'da devlet tarafından kayırıldığı mahkûmiyetine, oradan da yolun sonunda Fransız polisine teslim edilişine Çakal Carlos, benzerine zor rastlanır bir çağdaş zaman efsanesi. "Yaşamı hakkındaki bilgilerde halâ karanlık kısımlar bulunduğu, filmin kurmaca gibi izlenmesi gerektiği" uyarısı ile başlıyor film. Çakal Carlos'un yaptığı eylemleri ve yaşamına değinerek yakalanışına kadar getiriyor öyküyü. Yer yer güldüğünüz filmde merak sonuna kadar gidiyor. Yalnız kendi adıma Carlos'u tebrik etmek isterim. Her limanda bir sevgili ve bir olay şeklinde dolu dizgin bir yaşam öyküsü varmış. Festivalin en güzel filmi diyebilirim. Uzun olması biraz dikkat dağınıklığına neden olmuş olabilir ama buna rağmen güzel filmdi. Kesinlikle izlenmeli.
Aşka Fırsat Ver: Bu filme gidemedim. Ama film hakkından bilgiyi buradan alabilirsiniz.
Etiketler:
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Dikkat Kuzey Kutbu
Peşindeyim
-
-
-
-
Bir Göçmen Kuşum Ben9 yıl önce
-
Taşındık!9 yıl önce
-
Taşındık!9 yıl önce
-
vecihi sendromu11 yıl önce
-
-
Önce Prospektüsü okuyunuz !12 yıl önce
-
Sobe!
2 yorum:
öncelikle link için sağol kuzu (:
bu sene festival yarattığı heyecanın hakkını veremedi ya.. son öğrencilik hayatını filmekimimiz daha bomba olmalıydı! yine de beraber vakit geçirmek güzeldi (:
Haklısın daha unutulmaz olmalıydı. Ne diyelim kısmet değilmiş :)
Yorum Gönder