19 Nisan 2010
29. İstanbul Uluslararası Film Festivali
23:20
29. İstanbul Uluslararası Film Festivali sona erdi. Emek'siz eksik kalsa da festival yine filmler yönünden doyurucuydu. İlk defa bir festivalde çabucak biletlerimi aldım. Aldığımda şoktaydım çünkü işlemim 10:04 de bitmişti. Herkes Atlas'a koşuştururken Yeni Rüya'da beklemenin faydasını gördük bacımla ama yine de tercih söz konusu olsaydı Emek'te saatlerca sıra beklemek ve bu filme bilet kaldı mı acaba diye iç geçirmek isterdik. Emek'imizi isterdik.
Emek'siz bir film festivali olmuştu. Ara ara protestolarla Emek için biraraya gelme çağrısı yapıldı. Burdan da bir kez daha yapmak gerekirse http://www.emeksinemasiniyasatalim.org/ adresinden davete yanıt verebilirsiniz. Bunun dışında festival filmleri yine ruh okşadı. Çok fazla filme gidemesem de gittiğim filmleri değerlendirmek isterim.
.jpg)
Festivaldeki ilk filmim "Orjinal Altyazılı" (V.O.S) idi. 4 kişinin aşk ve dostluk üzerine romantik komedisiydi. Bu şekilde bakıldığında klasik gibi dursa da aslında gerçekle kurgu arasında kalışı ve farklı bir anlatıma sahip olmasıyla diğerlerinden ayrılan özgün bir film. Sinema hilelerini ve romantik komedilere göndermeleriyle seveceğiniz bu filmi muhakkak izlemelisiniz.
"Nowhere Boy" hakikaten ingiliz fotoğrafçı Sam Taylor Wood 'un da dediği gibi son on yılın en iyi müzik filmiydi. The Beatles'ın üyelerinden John Lennon'un gençliğine ışık tutan film onun ruh halini daha iyi anlamamızı sağlarken Paul McCartney ile tanışmalarının öyküsüne de yer veriyor. Kaçırılmaması gereken bir film diye düşünmekteyim.
Ve sanırsam beni festivalde en çok etkileyen filmlerden biri " Aşkın Son Mevsimi"(The Last Station) idi.Tolstoy'u ve onun hayat eşi hayatının aşkı Sofya'yı konu eden film aşkın karmaşık yapısını gözler önüne seriyordu. Herşeye rağmen aşk ayakta kalabilir miydi? Tolstoy'un son zamanlarını anlatan bu filmi ütfen hatrım için izleyin. Eminim pişman olmayacaksınız. (Böyle de bir film tavsiyesini anca ben verebilirdim herhalde. Dua edin "ölümü gör izle" gibi medine dilencisi tavrımı gözler önüne sermedim hadi yine iyi yırttınız :p)
Dördüncü filmim "Annemi Öldürdüm" (J'aı Tué Ma Mére) idi. Annesini sevmeyen eşcinsel Hurbet 'ın sevgiyle nefret arasındaki gelgitlerini anlatan filmin yönetmeni ve oyuncası yirmi yaşındaki Xavier Dolan. (Yirmi yaşımdayken hayatımı ne kadar boş geçiröişim diye düşündüm bunu duyunca.)
"Elveda" (L'affaire Farewell) filmi herhalde öncelikle Emir Kusturica 'nın batıya bilgi sızdıran bir KGB subayını canlandırması dolayısıyla kalbimi feht etti. Soğuk savaş zamanlarını anlatan film ince ayrıntılarıyla izlemeye doyamıyacağınız bir serüvene dönüşüyor. ( Kırmızı balon seni unutamadım:) )
Ve sıfır bütçeli bir film olan "Hırs" ( Resurrecting 'The Street Walker') izlediğim bir başka filmdi. Sinemacı olmaya kafayı takmış James Parker'ın tesadüfen bulduğu tamamlanmamış bir film olan 'The Street Walker' filmini tamamlamaya çalışmasını anlatıyor. Sıfır bütçeli bir film olarak başarılı olan film yorumlandığı gibi şeytanca yaratıcı değil belki ama izlenesi hoş bir film.
Festivaldeki son filmim "Hücre211" (Celda211) idi. Gardiyan olucak olan Juan hapishanedeki ilk gününde başına tavandan düşen bir parçayla bayılır. Uyandığında bir isyanın tam ortasındadır. Hayatta kalabilmek için mahkummuş gibi davranan Juan mahkum olmanın şartlarını öğrenicektir acı bir şekilde. Donsuz Don Juan'nin bu filmi 2010 Goya en iyi film ödülünü hakkettiğini belli ediyor. Muhakkak izleyin. İzlemeyen mürvetini göremesin :)
Festival kısaca böyleydi. En kötü festivalimiz böyle olsun dostlar....
Emek'siz bir film festivali olmuştu. Ara ara protestolarla Emek için biraraya gelme çağrısı yapıldı. Burdan da bir kez daha yapmak gerekirse http://www.emeksinemasiniyasatalim.org/ adresinden davete yanıt verebilirsiniz. Bunun dışında festival filmleri yine ruh okşadı. Çok fazla filme gidemesem de gittiğim filmleri değerlendirmek isterim.
.jpg)
Festivaldeki ilk filmim "Orjinal Altyazılı" (V.O.S) idi. 4 kişinin aşk ve dostluk üzerine romantik komedisiydi. Bu şekilde bakıldığında klasik gibi dursa da aslında gerçekle kurgu arasında kalışı ve farklı bir anlatıma sahip olmasıyla diğerlerinden ayrılan özgün bir film. Sinema hilelerini ve romantik komedilere göndermeleriyle seveceğiniz bu filmi muhakkak izlemelisiniz.
"Nowhere Boy" hakikaten ingiliz fotoğrafçı Sam Taylor Wood 'un da dediği gibi son on yılın en iyi müzik filmiydi. The Beatles'ın üyelerinden John Lennon'un gençliğine ışık tutan film onun ruh halini daha iyi anlamamızı sağlarken Paul McCartney ile tanışmalarının öyküsüne de yer veriyor. Kaçırılmaması gereken bir film diye düşünmekteyim.
Ve sanırsam beni festivalde en çok etkileyen filmlerden biri " Aşkın Son Mevsimi"(The Last Station) idi.Tolstoy'u ve onun hayat eşi hayatının aşkı Sofya'yı konu eden film aşkın karmaşık yapısını gözler önüne seriyordu. Herşeye rağmen aşk ayakta kalabilir miydi? Tolstoy'un son zamanlarını anlatan bu filmi ütfen hatrım için izleyin. Eminim pişman olmayacaksınız. (Böyle de bir film tavsiyesini anca ben verebilirdim herhalde. Dua edin "ölümü gör izle" gibi medine dilencisi tavrımı gözler önüne sermedim hadi yine iyi yırttınız :p)
Dördüncü filmim "Annemi Öldürdüm" (J'aı Tué Ma Mére) idi. Annesini sevmeyen eşcinsel Hurbet 'ın sevgiyle nefret arasındaki gelgitlerini anlatan filmin yönetmeni ve oyuncası yirmi yaşındaki Xavier Dolan. (Yirmi yaşımdayken hayatımı ne kadar boş geçiröişim diye düşündüm bunu duyunca.)
"Elveda" (L'affaire Farewell) filmi herhalde öncelikle Emir Kusturica 'nın batıya bilgi sızdıran bir KGB subayını canlandırması dolayısıyla kalbimi feht etti. Soğuk savaş zamanlarını anlatan film ince ayrıntılarıyla izlemeye doyamıyacağınız bir serüvene dönüşüyor. ( Kırmızı balon seni unutamadım:) )
Ve sıfır bütçeli bir film olan "Hırs" ( Resurrecting 'The Street Walker') izlediğim bir başka filmdi. Sinemacı olmaya kafayı takmış James Parker'ın tesadüfen bulduğu tamamlanmamış bir film olan 'The Street Walker' filmini tamamlamaya çalışmasını anlatıyor. Sıfır bütçeli bir film olarak başarılı olan film yorumlandığı gibi şeytanca yaratıcı değil belki ama izlenesi hoş bir film.
Festivaldeki son filmim "Hücre211" (Celda211) idi. Gardiyan olucak olan Juan hapishanedeki ilk gününde başına tavandan düşen bir parçayla bayılır. Uyandığında bir isyanın tam ortasındadır. Hayatta kalabilmek için mahkummuş gibi davranan Juan mahkum olmanın şartlarını öğrenicektir acı bir şekilde. Donsuz Don Juan'nin bu filmi 2010 Goya en iyi film ödülünü hakkettiğini belli ediyor. Muhakkak izleyin. İzlemeyen mürvetini göremesin :)
Festival kısaca böyleydi. En kötü festivalimiz böyle olsun dostlar....
Etiketler:
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Dikkat Kuzey Kutbu
Peşindeyim
-
-
-
-
Bir Göçmen Kuşum Ben9 yıl önce
-
Taşındık!9 yıl önce
-
Taşındık!9 yıl önce
-
vecihi sendromu11 yıl önce
-
-
Önce Prospektüsü okuyunuz !12 yıl önce
-
.jpg){kind=link}
Sobe!
0 yorum:
Yorum Gönder